เหตุด่วน เหตุร้าย แจ้งเบอร์ฉุกเฉิน
แล้วเหตุ ที่รักเธอเหลือเกิน
แจ้งเบอร์อะไรจ๊ะ

 

ในที่ ที่มีแต่ ความเงียบ ใช่ว่าจะมี ความเหงา เสมอไป

ในที่ ที่มีแต่ ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี ความเหงา เสมอไป
เพราะในที่ ที่มี คนมากมาย
ก็มี ความเหงา ได้ เช่นกัน

 

ผู้ไม่มีแผลเป็น คือผู้ไม่มีประสบการณ์

“ผู้ไม่มีแผลเป็น คือผู้ไม่มีประสบการณ์”
(นิ้วกลม)

 

มีเมียเยอะ ก็หาว่าเจ้าชู้

มี “เมียเยอะ” ก็หาว่าเจ้าชู้
พอมี “เมียน้อย” ก็หาว่าเจ้าชู้อีก
เฮ้ออออออ ทำตัวลำบาก

 

ผู้หญิงเหมือน smartphone

ผู้หญิงก็เหมือน “smartphone”
-สวย ฉลาด ประมวลผลไว
-App (แอ๊บ) เยอะ
-ระบบเปราะบาง ต้องคอยทนุถนอม
-กิน (แบต) เยอะ เปลือง
-พกไปไหนก็มีแต่คนมอง
ข้อเสียอย่างเดียว คือ….ตกรุ่นเร็ว

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ไม่ใกล้
คอยห่วงใยรักเธออยู่ห่าง-ห่าง
ตรงที่นี้ไม่มีเธอจึงอ้างว้าง
น้ำตาหล่นรินบ้างบางเวลา

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
ที่ ที่ เงาแห่งความเหงาเฝ้าถามหา
เผื่อเธออยากหันกลับยามอ่อนล้า
คืนย้อนมาหนุนตักคนภักดี

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็น
โดยขอเป็นกำลังใจให้ที่นี่
แค่ได้รักเธอไกล-ไกลสักนาที
ความรานร้าวที่มีได้ผ่อนคลาย

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความหวัง
และจะยังรักต่อไปไม่ห่างหาย
รักของฉันนั้นเป็นดั่งเม็ดทราย
แม้คลื่นคลายเกลียวซัดยังมัดใจ

ฉันขอยืนอยู่ในส่วนที่เป็นฉัน
ไม่จำเป็นต้องผูกพันกันก็ได้
เธอก็อยู่ในโลกของเธอต่อไป
ไม่เรียกร้องสิทธิ์ใด ใด ให้กลับคืน

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้อย่างเจียมตัว
เพราะในหัวใจเธอมีใครอื่น
จะไม่ก้าวล่วงล้ำจนกล้ำกลืน
แค่ได้ยืนมองไกล-ไกล..พอใจแล้ว

สวรรค์ในอก นรกในใจ

สวรรค์อยู่ในอก
นรกอยู่ในใจ
พอเธอถอดเสื้อใน
โอว์ สวรรค์ใหญ่จัง

 

อย่าปล่อยให้”คนของหัวใจ มาท​ำร้าย”คนปัจจุบัน”ให้บอบช้ำ

อย่าปล่อยให้”คนของหัวใจ
มาท​ำร้าย”คนปัจจุบัน”ให้บอบช้ำ
อย่ามัวแต่ดูแล”คนในความทรงจำ”
จนเผลอเหยียบย่ำ”คนปัจจุบันของหัวใจ”

 

วันแห่งความรักคืออะไร

…วันแห่งรักคืออะไร?…
ฉันไม่เคยตอบได้…คำถามนี้
เพราะไม่เคยเข้าใจ…จึงไม่รู้ความหมาย..สักที
ได้แต่เข้าใจว่าวันนี้…เป็นแค่อีกวันที่…ผ่านไป

…จนมีเธอมาผูกพัน
ฉันจึงได้รู้ว่ารักนั้น…มีค่าแค่ไหน
จากชีวิตธรรมดา…เธอทำให้มีค่า…เกินใคร
เปลี่ยนวันที่ร้างไร้…ให้กลับมีความหมาย…ความสำคัญ

…หวานหวาน..ในหัวใจ…
ชีวิตมีความหมาย…มีความฝัน
ขอบคุณที่ห่วงหา…และทำให้รู้ว่า…ยังสำคัญ
แต่งเติมทุกความฝัน…ให้วันแห่งรักนั้น…งดงาม

(ฌลา : klonthaiclub.com)

รอยยิ้มที่หายไป

และแล้ว . .. .  น้ำตาแห่งความอ่อนไหว
ก็ย่ำเท้าทิ้งตัวเป็นสายบนใบหน้า
ลบความเข้มแข็งสุดท้ายที่ฉันมี .. . ชั่วพริบตา
มันเป็นเกมส์แห่งความปวดปร่า . .. ที่สั่นคลอนน้ำตา . . จนท่วมใจ

หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง
ร่ำไห้กับการถูกทิ้งขว้าง . .. อย่างหวั่นไหว
ช่วยตอบโจทย์ให้กระจ่างสักนิด  ~ ความจริงแล้วฉันทำผิดเรื่องใด
จึงถูกพันธนาการความเหงาไว้ .. . เข่นฆ่ากัน

หรือว่าที่แท้  ~ ฉันเป็น “แค่” คน “ไม่เคยถูกรัก”
คนแสนดีอย่างเธอ จึงไม่อาจจมปลัก . .. เดินร่วมฝัน
ไม่มีสิทธิ์ .. เลือกเอาความรักทั้งชีวิตไปผูกพัน
ควรต้องยอมรับคำพิพากษาลงทัณฑ์ .. . ด้วยความเต็มใจ

ฉันยอมจำนนแล้วล่ะ . .. ที่รัก
ช่วยอยู่ปลอบโยนอีกสักพัก  ~ แล้วค่อยแยกย้ายได้ไหม?
แลกกับรอยยิ้มของคนตรงหน้าที่กำลังหมดไป
พร้อมกับการมาเยือนของความเสียใจ . .. ชั่วนิรันดร์

(แป้งน้ำ : klonthaiclub.com)

กลอนอกหัก

 

ก็แค่คนหนึ่งที่ไม่ดีเลิศ

… ก็แค่คนหนึ่งที่ไม่ดีเลิศ…
ไม่ได้ประเสริฐเหมือนคนอื่นคนไหน
เป็นแค่คนไม่ดีที่มีแต่ความจริงใจ
และมันจะมีให้เธอตลอดไปแม้ไม่ได้อะไรกลับคืน
-  -  -  -  -  -
…แค่วันนี้คิดเพียงว่าอยากจะรัก
ซึ่งเริ่มต้นได้ไม่มากนักเพราะความอ่อนไหว
อยากรักให้เต็มที่แต่ก็ยังไม่มั่นใจ
เพราะเธออาจมีใครที่ใจเธอนั้นต้องการ
-  -  -  -  -  -
…งั้นขอเป็นแค่เพียงคนหนึ่ง
ที่คอยแอบมองซึ้งๆ อยู่ห่างๆ
ช่วยส่งความรักและกำลังใจไปกับสายลมจาง
แม้มันจะเบาบางแต่จะเติมเต็มช่องว่างทุกครั้งที่เธอเหงาใจ…

(viyanon Klonthai.com)

 

สิทธ์ของใจใครรักใครก็ไม่ผิด ขอเธอคิดสักนิดฉันผิดไหม

สิทธ์ของใจใครรักใครก็ไม่ผิด
ขอเธอคิดสักนิดฉันผิดไหม
ฉันรักเธอก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของใจ
เธอรักใครก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของเธอ

 

ลมหนาวพัดผ่านมา

…ผ่านไปอีกแล้วนะ..เวลา…
..ลมหนาวเริ่มพัดมา…ให้ใจไหว
ใบไม้สีแดง…ปลิวตามลมแรง…ลับไป
คล้ายคล้ายกับหัวใจ…ที่หลุดลอยปลิวหาย…เนิ่นนาน

…ลมหนาวที่พัดผ่าน…อีกครา..
ไม่เคยพาหัวใจกลับมา…คืนให้ฉัน…
ปล่อยให้รอคอย…กลับความหวังเลื่อนลอย ทุกวัน
กอดตัวเองอยู่ในฝัน…ภาวนาให้รักนั้น…คืนมา

…ลมหนาวยังคงแวะเวียนทักทาย…
…แต่หัวใจฉันลอยหาย…อ่อนล้า
กี่ลมหนาวที่พ้นผ่าน….ไม่เคยพารักของฉัน…กลับมา
ทุกเช้าที่ลืมตา…..ก็รับรู้เพียงแค่ว่า…ต้องอยู่คนเดียว…

ฌลา (บ้านกลอนไทย)

 

จากนี้…จนสิ้นใจ

บทกลอนนี้เพื่อเธอ
รับรู้ไว้เสมอ..ว่าเขียนเพื่อเธอรู้ไหม
ทุกครั้งที่หลับตา…หรือทุกเวลาที่หายใจ
ฉันยังคงมีเธอไว้ เป็นที่หนึ่งในใจทุกนาที

ที่นั่นสบายรึเปล่า?
คงอบอุ่นไม่เหน็บหนาวเหมือนทางนี้
รับรู้บ้างไหม…รักมากมายที่ฉันมี
ฝากฟ้าไกลบอกคนดี…ว่าคนทางนี้ห่วงใย

อย่าห่วงเลยคนดี
ฉันยังคงยินดีอยู่กับความรักที่มีรู้ไหม
แม้ความตายพรากเธอ…แต่รับรู้ไว้เสมอยังหายใจ
เพื่อรอในช่วงเวลาสุดท้าย…วันที่เราจะได้…พบกัน

หลับให้สบายนะที่รัก
แม้เธอต้องลาจาก…พรากไกลฉัน
แต่รับรู้ไว้เสมอมีเพียงเธอที่สำคัญ
เป็นที่หนึ่งในใจฉัน…จากนี้จนวันสิ้นใจ

ฌลา (บ้านกลอนไทย) กลอนรองชนะเลิศ พ.ค.52

 

สภาพอากาศที่เปลี่ยนไป

นอนฟังเสียงฝน
ที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ฝน..หรือน้ำตา
ไม่อาจแยกได้ว่าคือสิ่งใด
นี่เป็นเสียงฝน
หรือเสียงคร่ำครวญของคนร้องไห้
ความเหน็บหนาวที่ร้าวราน ไปถึงหัวใจ
เกิดจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนไป…
หรือเป็นเพราะจิตใจของใคร..ที่ไม่เหมือนเดิม

momo

 

“วันนี้” จะคงอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง

อยากให้เธอเก็บวันนี้ไว้
วันที่เคยสุข..สนุกสนาน
เพราะเมื่อเวลาผ่านไป เนิ่นนาน
ก็ไม่อาจ..ย้อนวันวาน..กลับไป
เราอาจไม่ได้สนุกกันอย่างนี้
เพราะเจอกันอีกที…เป็นผู้ใหญ่
อย่างน้อย…ถึงหลายสิ่งจะเปลี่ยนไป
“วันนี้” จะคงอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง

 

ฟากฟ้า…ฝั่งทะเล

เมื่อตำนานความรักเหงา – เหงา
กับกลายเป็นเรื่องเล่า…ทะเล ฟากฟ้า
สิ่งทั้งสองเคยครองรักกัน…เมื่อนานมา
แต่ด้วยความอิจฉาของพสุธา…จับแยกกัน
-  -  -  -  -  -  -
ฟากฟ้า และ ท้องทะเล…ยังคงเป็นสีคราม
แสดงออกถึงความรักที่งอกงามในใจนั้น
ห่างกันสุดฟากฟ้า…ฝั่งทะเล…ยังมั่นคงผูกพัน
” รัก ” ที่จริงใจนั้น…อย่าวัดกันที่ระยะทาง
-  -  -  -  -  -  -
เมื่อฝั่งทะเล…คิดถึงซึ่งฟ้าไกล
น้ำจะก่อระเหยเป็นไอแทนความอ้างว้าง
ฟากฟ้า…รับรู้ได้ถึงสายใยบาง – บาง
สายฝนไหลมาเป็นทาง…ลบความอ้างว้างให้ทะเล
-  -  -  -  -  -  -
ถึงแม้เรื่องจริงเส้นขนาน…ไม่เคยบรรจบ
แต่รักของเราไม่ติดลบ…ไม่หันเห
อย่างน้อยยังเคียงคู่…ฟากฟ้า…ฝั่งทะเล
แค่นิทานกล่อมเห่…แต่ มั่นคง ไม่ไขว้เขว…ดั่งใจคน

lookgaow (ชุมชนคนบ้ากลอน) กลอนชนะเลิศ ต.ค.51

 

อย่าถามเลยว่าคิดถึงหรือเปล่า ลองนับดาวบนฟ้าดีกว่าไหม

อย่าถามเลยว่าคิดถึงหรือเปล่า
ลองนับดาวบนฟ้าดีกว่าไหม
เผื่อจะได้คำตอบของหัว ใจ
ที่ซ่อนในดวงดาวหลายร้อยดวง..

ฉันไม่ต้องการ คำว่า รัก สักเท่าไหร่

ฉันไม่ต้องการ คำว่า – รัก – สักเท่าไหร่
แค่ขอมีเธออยู่ใกล้ ๆ ตลอดไปก็เท่านั้น
ไม่ต้องการกักขังใครไว้ในหัวใจกันและกัน
อยากให้อิสระ กับ ความผูกพัน เดินด้วยกันต่อไป
- – -
เพราะอยากให้เธอสบายใจเมื่อใกล้ฉัน
ไม่อยากเป็นสายป่านที่คอยตรึงกันเอาไว้
เพราะกล้วว่าสักวันสายป่านนั้นอาจตึงจนขาดไป
ถึงวันนั้น..เอื้อมมือคว้าเท่าไหร่..คงไกลเกิน
- – -
แม้ตอนนี้เราอาจจะเดินอยู่คนละฝั่งฟ้า
แต่คงไม่ไกลเกินกว่าความห่วงหาจะข้ามไปไหว
ความผูกพันของเราไม่อาจหยุดลงเพราะห่างไกล
แต่กลับทบทวีความมั่นใจ..ว่าสักวันเราจะได้อยู่ใกล้กัน

 

ไม้เรียว สีเขียว คิดจะเอามาปราบเด็กเซี้ยว ช่างน่าขำ

ไม้เรียว…สีเขียว
คิดจะเอามาปราบเด็กเซี้ยว ช่างน่าขำ
คิดเหรอว่าก้านแค่นี้ จะทำให้หลาบจำ
ประเมิณค่าความกำยำก้นกรูน้อยไป